халі́фскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да халіфа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамяко́ў, ‑ова.

Які належыць хамяку. Хамяковы лапы. Хамякова нара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтрымлівае хларыт. Хларытавы шпат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хронаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да хранаскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

церассядзёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць цераз падсядзёлак. Церассядзёлкавы рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукро́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цукрозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклаіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму цыклоіды. Цыклаідальная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэзу́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цэзуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для цэнтроўкі. Цэнтровачны свердзел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́равы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да цэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)