фітабіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае жыццё раслін.

[Ад грэч. phytón — расліна, bios — жыццё і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіхтэа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фіхтэанства, фіхтэанца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флагела́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да флагеланта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотанабо́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фотанабору.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотатэрапеўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фотатэрапіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

французама́н, ‑а, м.

Чалавек, які празмерна захапляецца ўсім французскім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэзерава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для фрэзеравання. Фрэзеравальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэйды́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрэйдызму, фрэйдыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фузарыёзны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фузарыёзу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халіфа́цкі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да халіфата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)