стрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які што‑н. стрымлівае. Стрымальны пачатак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэтаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэтографа, стэтаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумяшча́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сумяшчальніка, сумяшчальніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суні́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сунізму, сунітаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьзако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць закону; незаконны. Супрацьзаконны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суфражы́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суфражызму, суфражыстак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцеблападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які падобны на сцябло. Сцеблападобныя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счы́тчык, ‑а, м.

Той, хто счытвае які‑н. тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем вуглоў. Сямівугольная фігура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямігало́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем галоў. Сямігаловы змей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)