салі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца саленнем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самакірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае аўтаматычнае кіраванне. Самакіравальны снарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаразгружа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляе разгрузку аўтаматычна. Самаразгружальнае ўстройства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самбі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца самба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапраге́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які нараджае гніенне. Сапрагенавыя бактэрыі.

[Ад грэч. sapros — гнілы і genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракаміну́тны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца сорак мінут. Саракамінутная прагулка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракапудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які важыць сорак пудоў. Саракапудовы груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саракахвілі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца сорак хвілін. Саракахвілінны перапынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўнарга́саўскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да саўнаргаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўнарко́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да Саўнаркома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)