пяцівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць вуглоў. Пяцівугольны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцігра́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць граней. Пяцігранны абеліск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціку́пальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць купалаў. Пяцікупальная царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціпавярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць паверхаў. Пяціпавярховы дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціпа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць пальцаў. Пяціпальцыя канечнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціпласто́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць пластоў. Пяціпластовая фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць складоў. Пяціскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбіра́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца разбіраннем жывёльных туш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны для раздзімання. Раздзімальны мех.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлі́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца разліўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)