прасады́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да прасодыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праславу́ты, ‑ая, ‑ае.

Іран. Які выклікаў многа размоў, нашумеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастаты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да праста́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэі́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пратэіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праўдалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць праўду; праўдзівы. Праўдалюбівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праці́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца праціркай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгнята́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыгнятае, выклікае цяжкі, змрочны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыка́зны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да прыказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыміры́цельны, ‑ая, ‑ае.

Які садзейнічае прымірэнню, прымірэнчы. Прымірыцельны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымяня́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна прымяніць, выкарыстаць; прымянімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)