ве́нтыльны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вентыля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

в’етна́мскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да В’етнама, в’етнамцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветрарухаві́к, ‑а, м.

Рухавік, які прыводзіцца ў дзеянне ветрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветрасілавы́, ‑ая, ‑ое.

Які выкарыстоўвае энергію ветру. Ветрасілавая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візанты́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Візантыі, візантыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнепакло́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вогнепаклонніка, вогнепаклонства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнетушы́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тушэння агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водаадлі́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які адпампоўвае ваду ў шахтах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водавымяра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для вымярэння вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водагаспада́рчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да воднай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)