папра́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца папраўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парагва́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Парагвая, парагвайцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паранаі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адпосіны да паранойі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парапе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парапета, парапетаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паркалефарбава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фарбавання паркалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэнхіматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да парэнхімы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасу́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, праводзіцца раз у суткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патагенеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да патагенезу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму паўавала. Паўавальнае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсу́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які працягваецца паўсутак. // Разлічаны на паўсутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)