вялікаўзро́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які выйшаў з школьнага ўзросту; перарослы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галакты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да галактыкі. Галактычны экватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галуну ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Ганы, танцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарлаві́к, ‑а, м.

Разм. Урач, які лечыць горла; ларынголаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаспадаро́ў, ‑ова.

Які належыць гаспадару. Гаспадарова маёмасць. Гаспадарова сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаспадарчаразліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гаспадарчага разліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіперто́нік, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які хварэе гіпертанічнай хваробай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнаяро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае гнойнае запаленне. Гнаяродныя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук, які харчуецца грыбамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)