жарнасе́к, ‑а, м.

Чалавек, які робіць і насякае жорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтапёры, ‑ая, ‑ае.

Які мае жоўтае апярэнне. Жаўтапёрыя івалгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносін жаўтка. Жаўтковая абалонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жолабападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд жолаба. Жолабападобнае рэчышча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыранды́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жырандыстаў, жыронды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забо́йшчык, ‑а, м.

Гарняк, які працуе ў забоі ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забрудне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які забруднеў, зрабіўся брудным. Забруднелыя шыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за вухам. Завушная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́лпавы, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца адначасова, залпам. Залпавы агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замяня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можа быць замененым. Замяняльная дэталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)