надло́кцевы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над локцем, вышэй локця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надны́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над верхняй часткай нырак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надхма́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над хмарамі. Надхмарная прастора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назіра́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да назіральніка, назірання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́йны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які наклейваецца. Наклейны нос клоуна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накле́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца наклейваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца на касцях. Накосная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нало́бны, ‑ая, ‑ае.

Які надзяваецца на лоб. Налобная павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму паўавала. Напаўавальная дошка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўкру́глы, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму паўкруга. Напаўкруглае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)