мыш’яко́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе мыш’як.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навіва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для навівання. Навівальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на вуглу. Навугольная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навукападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае толькі знешнія адзнакі навуковасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца награваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над брывамі. Надброўныя дугі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надбру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над жыватом. Надбрушныя мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгле́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над глебай. Надглебавае покрыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надкале́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца вышэй калена. Надкаленная косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надлабко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца над лабком. Надлабковая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)