легітымі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да легітымізму, легітымістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледало́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ледалому, ледалома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледзянцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляе цца ледзянцом. Ледзянцовыя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавымо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка вымаўляецца. Лёгкавымоўнае спалучэнне гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавыпарны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які лёгка выпараецца. Лёгкавыпарное рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгказасвая́льны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка засвойваецца арганізмам. Лёгказасваяльная ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Праз які лёгка прайсці. Лёгкапраходнае балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліліпу́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліліпута, ліліпутаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літало́гія, ‑і, ж.

Аддзел геалогіі, які вывучае асадкавыя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхаду́мны, ‑ая, ‑ае.

Які жадае ліха, зла каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)