аднапа́лубны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну палубу. Аднапалубнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднапле́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адно плячо. Аднаплечы рычаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаство́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну створку. Аднастворкавыя вокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднасхі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін схіл. Аднасхільны дах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднацылі́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін цыліндр (пра матор).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраўне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў уласцівасці драўніны. Адраўнелы парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аба́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да абата, абацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвугле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які пакрыўся вугалем, абгарэлы. Абвуглелае бярвенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвярга́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа абвергнуць. Абвяргальныя даныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абісі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Абісініі, абісінцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)