богазневажа́льны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які выяўляе богазневажанне. Богазневажальныя словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдаве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выдавецтва, выдаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзіма́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца выдзіманнем шкляных вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выка́знікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выказніка; прэдыкатыўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для выклікаў. Выкліковая кнопка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокагума́нны, ‑ая, ‑ае.

Які вылучаецца высокай гуманнасцю. Высокагуманная прафесія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокаінтэлектуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца высокім духоўным, разумовым развіццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокакваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокую кваліфікацыю. Высокакваліфікаваны рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокакульту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца высокай культурай. Высокакультурны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокапрыбытко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае высокі прыбытак. Высокапрыбытковая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)