алеепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае алей, мае яго ўласцівасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алжы́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да алжырцаў, Алжыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алкагалі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да алкаголю, алкаголікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аманімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аманіміі, амонімаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анапесты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з анапестаў. Анапестычны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анарма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які адступае ад агульнай нормы, ненармальны.

[Ад грэч. a — не і лац. normalis — нармальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аніённы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да аніёна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да анталогіі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыгігіені́чны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае, супярэчыць патрабаванням гігіены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антымаста́цкі, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены мастацкасці; які супярэчыць мастацкаму густу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)