аднацылі́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адзін цыліндр (пра матор).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраўне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў уласцівасці драўніны. Адраўнелы парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсто́ены, ‑ая, ‑ае.

Які адстаяўся; у якога ўтварыўся асадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсту́пніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адступніка, адступніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажыццяві́мы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна ажыццявіць. Ажыццявімае жаданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акамадацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае дачыненне да акамадацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акварэлі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які піша акварэллю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ншчык, ‑а, м.

Разм. Сталяр, які робіць аконныя рамы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акцёра, акцёрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алавя́ннік, ‑а, м.

Майстар, які вырабляе рэчы з волава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)