даста́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца дастаўкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захма́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за хмарамі. Захмарная вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для зачальвання. Зачальнае пальца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зводніка, зводніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышнарматы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае ўстаноўленыя нарматывы. Звышнарматыўны груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышпла́навы, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае прадугледжанае планам. Звышпланавыя пастаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышско́расны, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае звычайную скорасць. Звышскорасны палёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можа гарэць, згарэць. Згаральнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернесартава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для сарціроўкі зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернесаўга́с, ‑а, м.

Саўгас, які займаецца вырошчваннем зерневых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)