ва́ркі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які скора і добра варыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́нін, ‑а.

Які належыць вароне. Вароніна гняздо. Вароніны яйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьмівуго́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае восем вуглоў. Васьмівугольная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваўча́тнік, ‑а, м.

Чалавек, які займаецца паляваннем на ваўкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваяво́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ваяводства, ваяводы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́нтыльны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вентыля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

в’етна́мскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да В’етнама, в’етнамцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветрарухаві́к, ‑а, м.

Рухавік, які прыводзіцца ў дзеянне ветрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветрасілавы́, ‑ая, ‑ое.

Які выкарыстоўвае энергію ветру. Ветрасілавая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візанты́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Візантыі, візантыйцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)