высокагума́нны, ‑ая, ‑ае.

Які вылучаецца высокай гуманнасцю. Высокагуманная прафесія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокаінтэлектуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца высокім духоўным, разумовым развіццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокакваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокую кваліфікацыю. Высокакваліфікаваны рабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокакульту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца высокай культурай. Высокакультурны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокапрыбытко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае высокі прыбытак. Высокапрыбытковая гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокасцябло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокае сцябло. Высокасцябловая кукуруза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокатэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца на высокім тэхнічным узроўні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокаўрадлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які забяспечвае высокі ўраджай. Высокаўрадлівыя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выстаўны́, ‑ая, ‑ое.

Які можна выставіць, высунуць. Выстаўная рама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспа́лубны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае палубы. Бяспалубнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)