бурдзю́чны, ‑ая, ‑ае.

Які захоўваецца ў бурдзюку. Бурдзючнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязві́завы, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца без візы. Бязвізавы праезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук, які харчуецца грыбамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прапускае гукі, шумы. Гукапранікальныя сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гундо́сы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які гаворыць у нос; гугнявы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусляро́ў, ‑рова.

Які належыць гусляру. Гусляроў спеў. Гусляровы словы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазіро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для дазіроўкі. Дазіровачнае прыстасаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які можа быць даказаны. Даказальнае палажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які папярэднічаў з’яўленню леднікоў. Даледніковы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальто́нік, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які хварэе на дальтанізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)