безасцюко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае асцюкоў. Безасцюковая пшаніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безбіле́тнік, ‑а, м.

Разм. Пасажыр, які не мае білета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззако́нны, ‑ая, ‑ае.

Які супярэчыць закону, законнасці. Беззаконны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безмаро́зны, ‑ая, ‑ае.

Які не ведае маразоў. Безмарозная пара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безмато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які працуе без матора. Безматорны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безрысо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае рысор. Безрысорная брычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескаро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае каровы. Бескароўны двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескурко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае курка. Бескурковая дубальтоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессядзі́бны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае сядзібы. Бессядзібны гаспадар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліяма́н, ‑а, м.

Чалавек, які захапляецца кнігамі, збіраннем іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)