бо́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які трымаецца ў бочках. Бочкавае піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел батанікі, які займаецца вывучэннем імхоў.

[Грэч. brýon — мох і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэцёрскі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да брэцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ндаўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бунда, бундаўцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурдзю́чны, ‑ая, ‑ае.

Які захоўваецца ў бурдзюку. Бурдзючнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязві́завы, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца без візы. Бязвізавы праезд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяспа́лубны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае палубы. Бяспалубнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясслёзны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае слёз. Бясслёзная журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́тны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць страты. Бясстратнае прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссцёкавы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае сцёку. Бяссцёкавае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)