Verbum

супаста́віць, -ста́ўлю, -ста́віш, -ста́віць; -ста́ўлены; зак., каго-што.

Параўноўваючы, суаднесці адзін з адным для атрымання якога-н. вываду.

С. паказанні сведак.

|| незак. супастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. супастаўле́нне, -я, н.

|| прым. супастаўля́льны, -ая, -ае.

С. метад даследавання.

С. аналіз.

схе́ма, -ы, мн. -ы, схем, ж.

1. Спрошчаны чарцёж, які адлюстроўвае пабудову, сістэму, сувязь частак чаго-н. у агульным плане.

С. радыёпрыёмніка.

2. Апісанне, адлюстраванне чаго-н. у агульных рысах.

С. даклада.

|| прым. схе́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

сядзі́ба, -ы, мн. -ы, -дзі́б, ж.

1. Жылыя і гаспадарчыя пабудовы разам з садам і агародам, што складаюць адну гаспадарку.

Сялянскія сядзібы.

2. Зямельны ўчастак, заняты будынкамі ў адрозненне ад зямлі пад палямі, лугамі, лесам.

|| прым. сядзі́бны, -ая, -ае.

трамплі́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартыўнае прыстасаванне для павелічэння шляху палёту пры скачка́х.

Лыжны т.

2. перан. Апора, зыходны пункт для якіх-н. дзеянняў.

Дасягненні будуць трамплінам для далейшых дзеянняў.

|| прым. трамплі́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

тушава́ць¹, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., што.

Наносіць цені на малюнак, пакрываць тушоўкай (у 2 знач.).

|| зак. затушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.

|| наз. тушава́нне, -я, н. і тушо́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. тушава́льны, -ая, -ае.

ты́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Шост, які ставіцца ў полі, на снезе для абазначэння межаў зямельных участкаў, дарогі, і пад.

2. Шост, які выкарыстоўваецца як падпорка для павойных раслін.

|| прым. тычкавы́, -а́я, -о́е (разм.).

філігра́нны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да філіграні; зроблены з філіграні (у 1 знач.).

Філігранныя вырабы.

2. перан. Вельмі дакладны, які патрабуе асаблівай увагі да дробязей і дэталей, старанна і тонка выкананы.

Філіграннае майстэрства.

|| прым. філігра́ннасць, -і, ж.

фразеало́гія, -і, ж.

1. Раздзел мовазнаўства, які вывучае фразеалагізмы.

2. Сукупнасць фразеалагізмаў пэўнай мовы, асобнага твора, пісьменніка і пад.

Ф. твораў Я.

Коласа.

3. Прыгожыя, напышлівыя выразы, фразы.

|| прым. фразеалагі́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Ф. слоўнік.

хаза́ры, -аў, адз. хаза́р, -а, м.

Цюркамоўны вандроўны народ, які ўтварыў у 7—10 стст. дзяржаву з тэрыторыяй ад ніжняй Волгі да Каўказа і Паўночнага Прычарнамор’я.

|| ж. хаза́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. хаза́рскі, -ая, -ае.

цёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (спец.).

1. Сельскагаспадарчая машына для выцярушвання насення з галовак канюшыны, лёну і пад.

Механічная ц.

2. Лапатка з ручкай для разгладжвання тынку пры тынкаванні.

|| прым. цёрачны, -ая, -ае.

Ц. барабан.