Verbum

вы́чытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Даведацца пра што-н. з прачытанага.

В. навіну.

2. Выверыць, чытаючы (спец.).

В. рукапіс.

|| незак. вычы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вы́чытка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 2 знач.).

пла́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Сукупнасць мастацтваў, якія ствараюць аб’ёмныя формы (скульптура, разьба; спец.).

2. Мастацтва рытмічных і грацыёзных рухаў цела.

3. Тое, што і пластычнасць (гл. пластычны ў 4 знач.).

|| прым. пласты́чны, -ая,-ае.

плацэ́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед.

|| прым. плацэнта́рны, -ая, -ае.

Плацэнтарныя (наз.; жывародныя млекакормячыя).

прахо́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. прайсці.

2. мн. -ы, -аў. Месца, па якім можна прайсці праз што-н., дзе-н.

П. цераз мост.

П. паміж радамі ў тэатры.

○

Задні праход (спец.) — канечная частка прамой кішкі.

палаві́нчаты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх частак, палавін (спец.).

Палавінчатая цэгла (бітая).

2. перан. Пазбаўлены цэласнасці, паслядоўнасці, які не даводзіць чаго-н. да канца.

Палавінчатыя меры.

Палавінчатае рашэнне.

|| наз. палаві́нчатасць, -і, ж. (да 2 знач.).

пальпава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Пры медыцынскім аглядзе даследаваць які-н. орган ці частку цела, абмацваючы рукамі.

П. селязёнку.

|| наз. пальпава́нне, -я, н. і пальпа́цыя, -і, ж.

|| прым. пальпацы́йны, -ая, -ае.

папра́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ра́вак, ж.

1. гл. паправіцца, паправіць.

2. Змена, дадатак, якія папраўляюць што-н.

П. да плана.

Жыццё ўносіць свае папраўкі.

|| прым. папра́вачны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

П. каэфіцыент.

адрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., што і каму.

1. Паслаць (пасылаць) на які-н. адрас.

А. ліст брату.

2. перан. Накіраваць (накіроўваць).

Заўвагі адрасаваны рэдактару.

|| прым. адрасава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

акіяна́рыум, -а, мн. -ы, -аў і акіяна́рый, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Басейн з марской вадой ці спецыяльна адведзены прыбрэжны ўчастак мора для ўтрымлівання, развядзення, вывучэння і дэманстрацыі марскіх жывёл і рыб.

|| прым. акіяна́рыумны, -ая, -ае.

аргані́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Усякая жывая істота, расліна.

Развіццё арганізмаў.

2. Сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека.

Здаровы а.

3. Складанае арганізаванае адзінства (перан.).

Дзяржаўны а.

|| прым. аргані́зменны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).