фасфарасцэ́нцыя, ‑і,
[Ад грэч. phōs — святло, phoros — які нясе і лац. escentia — суфікс, які абазначае слабае дзеянне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фасфарасцэ́нцыя, ‑і,
[Ад грэч. phōs — святло, phoros — які нясе і лац. escentia — суфікс, які абазначае слабае дзеянне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фрыкцыён, ‑а,
[Ад лац. frictio — трэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
храмі́раваны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыркуля́цыя, ‑і,
1.
2.
[Ад лац. circulatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шабро́вачны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шмуцты́тул, ‑а,
[Ад ням. Schmutztitel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыракара́дны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эксцэ́нтрыкавы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электрапрыво́д, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эмульгава́нне, ‑я,
1. Утварэнне эмульсіі (у 1 знач.).
2. Нанясенне эмульсіі на якую‑н. паверхню для засцярогі яе ад пашкоджання.
[Ад лац. emulgere — даіць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)