со́лкі, ‑ая, ‑ае.

Які добра соліць. Солкая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да соскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спавяда́льнік, ‑а, м.

Свяшчэннік, які прымае споведзь, спавядае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадле́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які спадлеў, стаў нягоднікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́йшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які займаецца спайкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

справаво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да справаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́жкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спражкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спры́нклерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спрынклера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́йневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стайні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стандартыза́тар, ‑а, м.

Спецыяліст, які займаецца пытаннямі стандартызацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)