ска́ндыевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скандыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́рбніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скарбніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склеро́тык, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які хварэе склерозам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склёпачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да склёпкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скуфе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да скуф’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́нікавы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца сланікам. Сланікавы зараснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слепанаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

Які нарадзіўся сляпым. Слепанароджаны хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смушка́р, ‑а, м.

Кушнер, які займаецца вырабам смушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Які валодае солеўстойлівасцю. Солеўстойлівыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)