Verbum

фотаэфе́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Спец. З’ява непасрэднага пераўтварэння светлавой энергіі ў электрычную.

накапля́льнік, ‑а, м.

Спец. Устройства, апарат, якія даюць магчымасць запасіць што‑н. Накапляльнік энергіі.

фотаэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з працэсам непасрэднага пераходу светлавой энергіі ў электрычную. Фотаэлектрычны эфект.

электраруба́нак, ‑нка, м.

Рубанак для апрацоўкі паверхні драўляных вырабаў, які дзейнічае на электрычнай энергіі.

электрасілавы́, ‑ая, ‑ое.

Звязаны з выкарыстаннем электрычнай энергіі як крыніцы рухальнай сілы. Электрасілавая гаспадарка.

энергаёмісты, ‑ая, ‑ае.

Які патрабуе вялікай колькасці энергіі (у 1 знач.). Энергаёмістая галіна прамысловасці.

ізаліро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ізаліроўкі, ізаляцыі праваднікоў або крыніц якой‑н. энергіі. Ізаліровачныя матэрыялы.

гідраэлектры́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да выпрацоўкі і выкарыстання энергіі гідраэлектрастанцыяй. Гідраэлектрычная станцыя.

выпраме́ньвацца, ‑аецца; незак.

1. Вылучаючыся, распаўсюджвацца (пра розныя віды прамянёвай энергіі).

2. Зал. да выпраменьваць.

то́рый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, радыеактыўны метал, які з’яўляецца сыравінай для прамысловага атрымання ядзернай энергіі.

[Ад імені Тора, бога грому ў скандынаўскай міфалогіі.]