Verbum

крышы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., кры́шыцца; незак.

Драбіцца, рассыпацца на дробныя часткі.

Пячэнне крышыцца.

|| зак. скрышы́цца, скры́шыцца, раскрышы́цца, -кры́шыцца і пакрышы́цца, -кры́шыцца.

з-над, прыназ. з Р.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета ці месца, зверху або з верхняй часткі якога накіравана дзеянне.

З-над Прыпяці даносілася песня.

адчляні́ць, -чляню́, -чле́ніш, -чле́ніць; -чле́нены; зак., што.

Аддзяліць, вылучыць з цэлага асобныя часткі чаго-н.

|| незак. адчляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. адчляне́нне, -я, н.

пермякі́, -о́ў, адз. пярмя́к, пермяка́, м.

Былая назва часткі народа комі.

|| ж. пярмя́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. пярмя́цкі, -ая, -ае.

скід, -у, М -дзе, м.

У геалогіі: перамяшчэнне часткі горных парод па трэшчыне ў вертыкальным або нахільным кірунку.

|| прым. скі́давы, -ая, -ае.

Скідавыя горы.

навуча́льны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да вучобы, навучання.

Н. год.

Навучальная ўстанова.

Н. дапаможнік.

2. Які кіруе вучэбным працэсам.

Загадчык навучальнай часткі.

растулі́ць, -тулю́, -ту́ліш, -ту́ліць; -ту́лены; зак., што (разм.).

Развесці стуленыя парныя часткі чаго-н.

Р. далоні.

Р. крыссе паліто.

|| незак. расту́льваць, -аю. -аеш, -ае.

запале́нне, -я, н.

Хваробны працэс, які суправаджаецца павышэннем тэмпературы, прыпухласцю і пачырваненнем хворай часткі цела.

З. лёгкіх.

З. сустава.

|| прым. запале́нчы, -ая, -ае.

З. працэс.