Verbum

карава́н-сара́й, ‑я, м.

Месца стаянкі караванаў з памяшканнямі для людзей і грузаў у краінах Пярэдняга Усходу, Сярэдняй Азіі і Закаўказзя.

[Ад перс. kār(e)vān — караван і särai — палац.]

гюрза́, ‑ы, ж.

Вялікая, даўжынёй да 1,5 метра ядавітая змяя, якая ў СССР сустракаецца ў Закаўказзі і паўднёвай частцы Сярэдняй Азіі.

сярэднясу́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які прыпадае ў сярэднім на суткі; які з’яўляецца сярэдняй велічынёй, што прыпадае на суткі. Сярэднясутачная тэмпература. Сярэднясутачны надой.

акушэ́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жанчына з сярэдняй медыцынскай адукацыяй, якая мае права самастойна аказваць дапамогу пры родах.

піяла́, ‑ы́, ж.

Круглая невысокая пасудзіна, вузкая знізу і шырокая ўверсе, з якой п’юць чай у Сярэдняй Азіі і прылеглых да яе абласцях.

[Перс.]

басма́цтва, ‑а, н.

Узброены контррэвалюцыйны нацыяналістычны рух у Сярэдняй Азіі ў перыяд барацьбы за ўмацаванне Савецкай улады, які набыў характар адкрытага палітычнага бандытызму.

сярэднегадавы́, ‑ая, ‑ое.

Які прыпадае ў сярэднім на год; які з’яўляецца сярэдняй велічынёй, што прыпадае на год. Сярэднегадавая тэмпература. Сярэднегадавыя тэмпы росту вытворчасці.

заало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае жывёльны свет. // Прадмет выкладання ў сярэдняй і вышэйшай школе. Урокі заалогіі. // Разм. Падручнік па заалогіі. Купіў заалогію і хімію.

сельджу́кі, ‑аў; адз. сельджук, ‑а, м.

Старажытныя туркменскія плямёны, якія стварылі ў 11 ст. у выніку заваёў вялікую дзяржаву на тэрыторыі Малой і Сярэдняй Азіі.