поглоща́ть несов. паглына́ць; (съедать) з’яда́ць; (пожирать) пажыра́ць; (вбирать, впитывать) убіра́ць; (впивать) упіва́ць; (всасывать) усмо́ктваць; (отнимать) адыма́ць, адбіра́ць; (увлекать) захапля́ць;

поглоща́ть кни́гу за кни́гой паглына́ць кні́гу за кні́гай;

песо́к поглоща́ет во́ду пясо́к паглына́е (усмо́ктвае) ваду́;

поглоща́ть вла́гу паглына́ць (убіра́ць, упіва́ць, усмо́ктваць) ві́льгаць;

цветно́е стекло́ поглоща́ет лучи́ каляро́вае шкло паглына́е прамяні́;

э́та рабо́та поглоща́ет мно́го вре́мени гэ́та пра́ца адыма́е (адбіра́е) шмат ча́су;

э́та рабо́та поглоща́ет его́ целико́м гэ́та пра́ца захапля́е яго́ ца́лкам;

печь поглоща́ет мно́го то́плива печ паглына́е шмат па́ліва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

биться

1. бі́цца;

во́лны бью́тся о бе́рег хва́лі б’ю́цца аб бе́раг;

2. (сражаться) бі́цца; (бороться) змага́цца;

3. (ударяться) бі́цца; сту́кацца;

4. (трепетать, содрогаться) трэ́сціся, калаці́цца; бі́цца; (метаться) кі́дацца;

биться в припа́дке бі́цца ў прыпа́дку;

больно́й храпе́л и би́лся хво́ры хроп і кі́даўся;

5. (чрезмерно трудиться, добиваться чего-л.) бі́цца;

биться над разреше́нием вопро́са бі́цца над рашэ́ннем пыта́ння;

6. (о сердце) бі́цца, калаці́цца;

7. (драться, наносить побои) бі́цца; разг. лупцава́цца, таўчы́ся;

8. (разбиваться) бі́цца;

стекло́ бьётся шкло б’е́цца;

9. страд. бі́цца; таўчы́ся; забіва́цца, рэ́зацца; кало́цца; адбіва́цца; см. бить 1, 3, 6;

биться об закла́д бі́цца аб закла́д, ісці́ ў закла́д, заклада́цца;

биться как ры́ба об лёд бі́цца як ры́ба аб лёд.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́піць сов.

1. попа́сть, угоди́ть;

т. ка́менем у шы́бу — попа́сть (угоди́ть) ка́мнем в стекло́;

2. (пройти куда-л.) попа́сть;

т. у дом — попа́сть в дом;

3. (у што) попа́сть; оказа́ться (в чём);

т. у бяду́ — попа́сть в беду́;

т. у небяспе́ку — оказа́ться в опа́сности;

4. (на работу, учёбу и т.п.) попа́сть;

т. у авія́цыю — попа́сть в авиа́цию;

5. угоди́ть, угада́ть;

т. на вясе́лле — угоди́ть на сва́дьбу;

т. у ла́пы (ру́кі) — попа́сть в ла́пы (ру́ки);

т. у тон — попа́сть в тон;

т. на во́чы — попа́сться на глаза́;

т. у пераплёт — попа́сть в переплёт;

т. у нямі́ласць — попа́сть в опа́лу;

т. па́льцам у не́ба — попа́сть па́льцем в не́бо;

т. у кіпцюры́ — (чые) попа́сть в ко́гти (кому);

т. у па́стку — попа́сть в лову́шку;

т. пад руку́ — (каму) попа́сться по́д руку (кому);

т. на язы́к — (каму) попа́сть на язы́к (кому);

т. пад нож — попа́сть под нож;

т. у по́ле зро́ку — попа́сть в по́ле зре́ния;

т. у абцугі́ — попа́сть в кле́щи;

т. у гісто́рыю — попа́сть (вли́пнуть) в исто́рию;

~піў лы́сы на пляшы́вагапосл. два сапога́ — па́ра;

~піў у не́рат — ні ўзад ні ўпе́радпогов. ни туда́ ни сюда́;

~піў як лісі́ца ў саладу́хупогов. попа́л как кур во́ щи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́біць сов.

1. вы́бить, вы́шибить;

в. шкло — вы́бить стекло́;

в. зу́бы — вы́бить (вы́шибить) зу́бы;

2. перен., разг. (вывести кого-л. из нормального состояния) вы́бить;

в. з ры́тму — вы́бить из ри́тма;

3. (получить что-л. в результате ударов чего-л.; стреляя, попасть определённое количество раз) вы́бить;

ку́ля ~біла і́скру — пу́ля вы́била и́скру;

в. дзевяно́ста ачко́ў са ста — вы́бить девяно́сто очко́в из ста;

4. (принудить отступить) вы́бить;

5. (ударяя, очистить от чего-л.) вы́бить, вы́колотить;

в. пыл з дывана́ — вы́бить пыль из ковра́;

6. (извлечь) вы́бить;

в. за́саўку — вы́бить задви́жку;

7. (выдавить, вычеканить) вы́бить, вы́чеканить;

в. меда́ль — вы́бить меда́ль;

8. (оставить отпечаток на чём-л.) вы́бить;

в. чэк у ка́се — вы́бить чек в ка́ссе;

9. (уничтожить градом) вы́бить;

град вы́біў жы́та — град вы́бил рожь;

10. (сделать выбоины) вы́бить;

11. (ударами извлечь дробные звуки) вы́бить;

в. чачо́тку — вы́бить чечётку;

12. разг. (ударами отсчитать, пробить определённое время) проби́ть;

гадзі́ннік вы́біў двана́ццаць — часы́ проби́ли двена́дцать;

13. (принести откуда-л., выбросить — волнами и т.п.) вы́нести;

14. вы́вихнуть;

вы́біў — руку́ з пляча́ вы́вихнул плечо́;

15. перен., разг. (с трудом добиться чего-л., получить что-л.) вы́бить;

в. дур з галавы́ — вы́бить дурь из головы́;

в. з сядла́ — вы́бить из седла́;

в. з каляі́ны — вы́бить из колеи́;

в. гле́бу (грунт) з-пад ног — вы́бить по́чву из-под ног;

в. дух — вы́шибить дух (ду́шу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)