лаве́ц, лаўца́, мн. лаўцы́, лаўцо́ў, м.

Той, хто займаецца лоўляй рыбы, звера як промыслам.

На лаўца і звер бяжыць (прыказка).

|| прым. лаве́цкі, -ая, -ае.

Л. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуці́на, -ы, ж.

1. Сезон масавай лоўлі рыбы.

Зімовая п.

2. мн. -ы, -цін. Тое, што і пуцявіна (паэт.).

|| прым. пуці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́бін, ‑а.

1. Які мае адносіны да рыбы, належыць ёй. Рыбіна луска. // Які здабываецца з рыбы. Рыбін тлушч.

2. перан. Невыразны, бясколерны, халодны. Рыбіны вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыбі́нны в разн. знач. глуби́нный;

~нныя паро́ды зямно́й кары́ — глуби́нные поро́ды земно́й коры́;

~нная бо́мба — глуби́нная бо́мба;

~нная ло́ўля ры́бы — глуби́нный лов ры́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падлёднік, ‑а, м.

1. Снасць для лоўлі рыбы пад лёдам.

2. Разм. Той, хто займаецца падлёднай лоўляй рыбы. Першай снасцю рыбалова-падлёдніка будзе зімовая вуда. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыстасаванне для самастойнага праходу рыбы цераз штучныя і натуральныя перашкоды (плаціны, вадаспады і інш.).

|| прым. рыбахо́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́ня, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Участак вадаёма, прызначаны для лоўлі рыбы закідным невадам.

2. Адзін закід невада, а таксама ўлоў ад аднаго закіду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыбаво́з, ‑а, м.

Судна для перавозкі жывой рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбавяндля́рня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, памяшканне для вэнджання рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руно́​II ср., обл., спец. (стая, косяк рыбы) кася́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)