часце́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. часты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырване́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. чырвоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысце́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. чысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпарчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. шпаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. шырокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ямчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. ёмкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ярчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. яркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ветравей (паэт.) ’вецер’ (КТС, Якуб Колас, БРС) — новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і вей < веяць. Сюды ж прым. ветравейна (КТС, Я. Пушча). Параўн. таксама ўкр. вітрові́й ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыдзю́жыць ’моцна пайсці (пра дождж)’ (рэч., Нар. сл.). Відаць, экспрэсіўнае ўтварэнне з коранем дзюж‑, у якім спалучаецца семантыка прысл. ду́жа ’вельмі’ і прым. ду́жы ’моцны’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маро́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад марозіць.

2. у знач. прым. Замарожаны. Марожаная рыба.

3. у знач. прым. Папсаваны марозам, мёрзлы. Марожаная бульба. Марожаны корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)