Verbum

фотаэлеме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор, у якім пад уздзеяннем святла ўзнікае электрарухаючая сіла.

цукраме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння канцэнтрацыі цукру ў растворах.

|| прым. цукраме́травы, -ая, -ае.

арэо́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор, пры дапамозе якога вызначаецца шчыльнасць вадкасці, а таксама канцэнтрацыі рэчываў у растворах.

омме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вымярэння супраціўлення ў омах.

|| прым. омметры́чны, -ая, -ае і омме́травы, -ая, -ае.

выліча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па вылічальнай тэхніцы.

2. Прыбор, які робіць вылічэнні.

|| прым. выліча́льніцкі, -ая, -ае.

мано́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

Аптычны прыбор для аднаго вока, які ўстаўляецца ў вачніцу замест акуляраў.

М. на шнурку.

азана́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для атрымання азону, а таксама для ўзбагачэння азонам паветра.

|| прым. азана́тарны, -ая, -ае.

дальнаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для вызначэння адлегласці без непасрэднага вымярэння.

Аптычны д.

Акустычны д.

|| прым. дальнаме́рны, -ая, -ае.

лаг, ла́га, мн. ла́гі, ла́гаў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна і пройдзенай ім адлегласці.

|| прым. ла́гавы, -ая, -ае.

лю́стра², -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Падвесны асвятляльны прыбор з некалькіх падсвечнікаў або лямпаў; жырандоль.

Хрустальная л.

|| прым. лю́стравы, -ая, -ае.