заштрыхава́ць, ‑штрыхую, ‑штрыхуеш, ‑штрыхуе; зак., што.

Пакрыць штрыхамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец.

1. Пакрыць грунтам (у 5 знач.) нанава. Перагрунтаваць мэблю.

2. Пакрыць грунтам (у 5 знач.) усё, многае. Перагрунтаваць усе дахі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што, чым.

Кідаючы, запоўніць, пакрыць, засыпаць.

З. яму ламаччам.

З. прамоўцу пытаннямі (перан.).

|| незак. закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возмести́ть сов. (покрыть недостающее) пакры́ць; (оплатить) аплаці́ць; (возвратить) вярну́ць; (компенсировать) кампенсава́ць; (заменить) замяні́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднікелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Пакрыць слоем нікелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Пакрыць сцены, столь тынкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэментава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пакрыць слоем цэменту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плацежаздо́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць пакрыць свае грашовыя абавязацельствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай.

Г. пасуду.

|| наз. глазуро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. і глазурава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)