неа...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «новы» (не старадаўні), напрыклад: неалагізм, неакласіцызм, неадарвінісцкі.

[Ад грэч. neos — новы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́шнік, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для апрацоўкі міжраддзяў. Перад ворывам майскіх папараў Мікола Гулёк атрымаў новы прапашнік. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укарані́ць, -раню́, -рэ́ніш, -рэ́ніць; -ранёны; зак., што.

1. Пасадзіўшы, даць умацавацца ў глебе каранямі.

2. перан. Садзейнічаць трываламу замацаванню чаго-н. у практыцы; прымусіць увайсці ў быт, свядомасць і пад.

У. гаспадарчы разлік.

У. новы метад у вытворчасць.

|| незак. укараня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. укаране́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засялі́ць сов., в разн. знач. засели́ть;

з. но́вы дом — засели́ть но́вый дом;

зубры́ ~лі́лі пу́шчу — зу́бры засели́ли пу́щу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сорт (род. со́рту) м., в разн. знач. сорт;

пе́ршы с. — пе́рвый сорт;

но́вы с. бу́льбы — но́вый сорт карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іншабыццё, ‑я, н.

Катэгорыя ідэалістычнай дыялектыкі Гегеля, якой абазначаецца адзін з момантаў пераходу чаго‑н. у якасна новы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкаўне́рык, ‑а, м.

Вузкі кавалак белай матэрыі, які падшываецца пад каўнер. [Бацька] падшывае да шарсцяной камандзірскай гімнасцёркі новы падкаўнерык. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазлі́звацца, ‑аецца; зак.

Абл. Злізацца, сцерціся ў многіх месцах. [Плуг] быў зусім яшчэ як новы, адно што месцамі пазлізваўся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празелі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

Кніжн.

1. Той, хто прыняў новую веру.

2. Новы і гарачы прыхільнік чаго‑н.

[Грэч. prosēlytos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́вить сов., разг. спра́віць;

спра́вить имени́ны спра́віць імяні́ны;

спра́вить себе́ но́вый костю́м разг. спра́віць сабе́ но́вы касцю́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)