меду́за, ‑ы, ж.

Марская жывёліна са студзяністым целам і шчупальцамі.

[Грэч. Medusa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінва́л, ‑а, м.

Буйная марская млекакормячая жывёліна падатрада бяззубых кітоў.

[Англ. finwhale.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́ція, -і, ж., зб.

1. Манахі адной абшчыны або манастыра.

2. (з азначэннем). Людзі аднаго кола; садружнасць (жарт.).

Марская б.

Уся наша б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меч-ры́ба, меч-ры́бы, мн. меч-ры́бы, меч-ры́б, ж.

Драпежная марская рыба атрада акунепадобных з адросткам на верхняй сківіцы, падобным на меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпро́ты, -аў, адз. шпрот, -а, М -ро́це, м.

Дробная марская вэнджаная рыба, кансерваваная ў алеі.

|| прым. шпро́тавы, -ая, -ае і шпро́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марскі́ марска́я марско́е марскі́я
Р. марско́га марско́й
марско́е		 марско́га марскі́х
Д. марско́му марско́й марско́му марскі́м
В. марскі́ (неадуш.)
марско́га (адуш.)		 марску́ю марско́е марскі́я (неадуш.)
марскі́х (адуш.)
Т. марскі́м марско́й
марско́ю		 марскі́м марскі́мі
М. марскі́м марско́й марскі́м марскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вастрано́с, ‑а, м.

Каштоўная ў прамысловых адносінах марская рыба сямейства кефалей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анчо́ўс, ‑а, м.

Дробная марская рыба сямейства, блізкага да селядцоў; хамса.

[Ісп. anchoa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́та, ‑ы, ДМ кеце, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

[Ад нанайск. кета — рыба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́ка, ‑і, ДМ ‑лацы, ж.

Дробная марская рыба сямейства селядцоў.

[Фін. salaka.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)