меладраматы́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да меладрамы; уласцівы меладраме. 
2. Такі, як у меладраме, які вызначаецца ненатуральнасцю, непатрэбным трагізмам. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меладраматы́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да меладрамы; уласцівы меладраме. 
2. Такі, як у меладраме, які вызначаецца ненатуральнасцю, непатрэбным трагізмам. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скро́мнасць, ‑і, 
1. Уласцівасць скромнага.
2. Скромныя паводзіны. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апасро́дкаваны, ‑ая, ‑ае.
1. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асве́тніцтва, ‑а, 
1. Ідэйны рух заходнееўрапейскай прагрэсіўнай буржуазіі 17–18 стст. 
2. Асветніцкая дзейнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́хадзец, ‑дца, 
1. Той, хто перайшоў з аднаго сацыяльнага асяроддзя ў другое. 
2. Прышэлец адкуль‑н.; перасяленец. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўплыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
Аказаць уплыў. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пейза́жны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пейзажа, пейзажу. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клубі́ць, ‑біць; 
1. 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праўдалю́б, ‑а, 
Той, хто любіць праўду, дамагаецца справядлівасці. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапера́ві, 
1. Вінны сорт грузінскага вінаграду.
2. Сорт вінаграднага віна. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)