закрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Правесці рысу па тэксце, малюнку, каб зрабіць іх несапраўднымі.

З. напісанае.

З. чые-н. старыя заслугі (перан.).

|| незак. закрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяскры́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

1. Адарваць, адрэзаць крылы, пазбавіць магчымасці лятаць.

2. перан. Пазбавіць творчых сіл, натхнення.

А. дух паэта.

|| незак. абяскры́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́красліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Закрэсліўшы, апусціць, выключыць.

В. каго-н. са спісаў.

В. радок.

В. з памяці каго-н. (перан.: забыць).

|| незак. выкрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (разм.).

1. Пакрыць рознымі штрыхамі, закрэсліць у многіх месцах.

С. увесь сшытак.

2. Унесці многа паправак.

С. артыкул.

|| незак. скрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́галіць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай валасы на чым-н.; выбрыць.

|| незак. выго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| зак., звар. вы́галіцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак. выго́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

1. Выкрэсліваць, перакрэсліваць.

К. рукапіс.

2. Праводзіць па чым-н. рысы, пакідаючы сляды ў выглядзе ліній.

К. мелам на дошцы.

|| наз. крэ́сленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракрэ́сліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Правесці рысу ў чым-н., падкрэсліваць на ўсю даўжыню.

П. графу ў анкеце (паколькі звестак па гэтай графе няма).

|| незак. пракрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вайлу́н ’цяльпук, маруда’ (КЭС). Да валіць; параўн. рус. валинь, валень, увалень ’няўклюда’, укр. вайло, вайлюка, валют, валякалены чалавек, лежабока, гультай’, вайлуватий ’няспрытны, непаваротлівы’. Магчыма, таксама збліжэнне з валун ’вялікі камень’. Кароткае і — устаўны гук; параўн. бел. дыял. вайзелін, вайстрак ’лязо’ < востры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. Навесці зброю на якую-н. цэль.

Н. вінтоўкі.

2. перан., каго-што. Накіраваць, даць пэўны напрамак дзеянням.

Н. калектыў на выкананне задання.

|| незак. нацэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што (разм.).

Націраць мазалі доўгай работай або хадзьбой.

М. рукі.

Мазоліць вочы каму (разм.) — дакучаць, назаляць пастаяннай прысутнасцю.

Мазоліць язык (разм.) — упустую гаварыць.

|| зак. памазо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)