лімо́нна-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лімо́нна-жо́ўты лімо́нна-жо́ўтая лімо́нна-жо́ўтае лімо́нна-жо́ўтыя
Р. лімо́нна-жо́ўтага лімо́нна-жо́ўтай
лімо́нна-жо́ўтае
лімо́нна-жо́ўтага лімо́нна-жо́ўтых
Д. лімо́нна-жо́ўтаму лімо́нна-жо́ўтай лімо́нна-жо́ўтаму лімо́нна-жо́ўтым
В. лімо́нна-жо́ўты (неадуш.)
лімо́нна-жо́ўтага (адуш.)
лімо́нна-жо́ўтую лімо́нна-жо́ўтае лімо́нна-жо́ўтыя (неадуш.)
лімо́нна-жо́ўтых (адуш.)
Т. лімо́нна-жо́ўтым лімо́нна-жо́ўтай
лімо́нна-жо́ўтаю
лімо́нна-жо́ўтым лімо́нна-жо́ўтымі
М. лімо́нна-жо́ўтым лімо́нна-жо́ўтай лімо́нна-жо́ўтым лімо́нна-жо́ўтых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурава́та-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бурава́та-жо́ўты бурава́та-жо́ўтая бурава́та-жо́ўтае бурава́та-жо́ўтыя
Р. бурава́та-жо́ўтага бурава́та-жо́ўтай
бурава́та-жо́ўтае
бурава́та-жо́ўтага бурава́та-жо́ўтых
Д. бурава́та-жо́ўтаму бурава́та-жо́ўтай бурава́та-жо́ўтаму бурава́та-жо́ўтым
В. бурава́та-жо́ўты (неадуш.)
бурава́та-жо́ўтага (адуш.)
бурава́та-жо́ўтую бурава́та-жо́ўтае бурава́та-жо́ўтыя (неадуш.)
бурава́та-жо́ўтых (адуш.)
Т. бурава́та-жо́ўтым бурава́та-жо́ўтай
бурава́та-жо́ўтаю
бурава́та-жо́ўтым бурава́та-жо́ўтымі
М. бурава́та-жо́ўтым бурава́та-жо́ўтай бурава́та-жо́ўтым бурава́та-жо́ўтых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бу́ра-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бу́ра-жо́ўты бу́ра-жо́ўтая бу́ра-жо́ўтае бу́ра-жо́ўтыя
Р. бу́ра-жо́ўтага бу́ра-жо́ўтай
бу́ра-жо́ўтае
бу́ра-жо́ўтага бу́ра-жо́ўтых
Д. бу́ра-жо́ўтаму бу́ра-жо́ўтай бу́ра-жо́ўтаму бу́ра-жо́ўтым
В. бу́ра-жо́ўты (неадуш.)
бу́ра-жо́ўтага (адуш.)
бу́ра-жо́ўтую бу́ра-жо́ўтае бу́ра-жо́ўтыя (неадуш.)
бу́ра-жо́ўтых (адуш.)
Т. бу́ра-жо́ўтым бу́ра-жо́ўтай
бу́ра-жо́ўтаю
бу́ра-жо́ўтым бу́ра-жо́ўтымі
М. бу́ра-жо́ўтым бу́ра-жо́ўтай бу́ра-жо́ўтым бу́ра-жо́ўтых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

све́тла-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. све́тла-жо́ўты све́тла-жо́ўтая све́тла-жо́ўтае све́тла-жо́ўтыя
Р. све́тла-жо́ўтага све́тла-жо́ўтай
све́тла-жо́ўтае
све́тла-жо́ўтага све́тла-жо́ўтых
Д. све́тла-жо́ўтаму све́тла-жо́ўтай све́тла-жо́ўтаму све́тла-жо́ўтым
В. све́тла-жо́ўты (неадуш.)
све́тла-жо́ўтага (адуш.)
све́тла-жо́ўтую све́тла-жо́ўтае све́тла-жо́ўтыя (неадуш.)
све́тла-жо́ўтых (адуш.)
Т. све́тла-жо́ўтым све́тла-жо́ўтай
све́тла-жо́ўтаю
све́тла-жо́ўтым све́тла-жо́ўтымі
М. све́тла-жо́ўтым све́тла-жо́ўтай све́тла-жо́ўтым све́тла-жо́ўтых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

я́рка-жо́ўты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́рка-жо́ўты я́рка-жо́ўтая я́рка-жо́ўтае я́рка-жо́ўтыя
Р. я́рка-жо́ўтага я́рка-жо́ўтай
я́рка-жо́ўтае
я́рка-жо́ўтага я́рка-жо́ўтых
Д. я́рка-жо́ўтаму я́рка-жо́ўтай я́рка-жо́ўтаму я́рка-жо́ўтым
В. я́рка-жо́ўты (неадуш.)
я́рка-жо́ўтага (адуш.)
я́рка-жо́ўтую я́рка-жо́ўтае я́рка-жо́ўтыя (неадуш.)
я́рка-жо́ўтых (адуш.)
Т. я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтай
я́рка-жо́ўтаю
я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтымі
М. я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтай я́рка-жо́ўтым я́рка-жо́ўтых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

буршты́н, ‑у, м.

Скамянелая, жоўтая, празрыстая смала хвойных дрэў, якая ўжываецца для вырабу розных аздоб. Па беразе ўжо бегалі жвавыя хлапчукі, шукаючы выкінутага морам бурштыну. Сабаленка. — Глядзі, колькі там бурштыну, — сказала.. [Нэлі], высыпаўшы перад [Васілём] на стол жменю жаўтаватых каменьчыкаў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сара́нка ’расліна сямейства лілейных; тое, што і лілея’ (ТСБМ). Рус. усх. сарана́ ’сібірская красная лілія, Lilium tenuifolium; жоўтая лілія Lilium martagon’; паходзіць з тат. sarana ’лілія’, манг. sarana ’дзікі часнок’ (Фасмер, 3, 560), праз рус. пасрэдніцтва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пля́ма, -ы, мн. -ы, плям, ж.

1. Месца іншай афарбоўкі на якой-н. паверхні, а таксама месца, забруджанае чым-н.

Радзімая п.

Чарнільная п.

Белая п. (на геаграфічнай карце: абазначэнне недаследаванай мясцовасці; таксама перан.: пра што-н. невядомае, нявывучанае). Жоўтая п. (у сятчатцы вока: месца, вельмі чуллівае да святла; спец.).

2. перан. Што-н. ганебнае, надта непрыемнае.

П. на рэпутацыі.

|| памянш. пля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытапта́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прытаптаць.

2. у знач. прым. Прымяты, прыціснуты ў часе хады. Пад ногі на дарозе стала [трапляцца] пагнутая і прытаптаная жоўтая папараць і сіне-ружовы верас. Пташнікаў. Каб суняць дыханне, Алесь трохі прайшоўся па прытаптанай абочыне і прысеў. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Маркаві́ннік, моркові́ннік ’жаўтацвет вясенні, Adonis vernalis L.’ (лельч., Бейл.). Відаць, назва перанесена з іншай расліны, таму што з раслінай морква нельга звязаць матывацыю наймення. Магчыма, да маркава́ць (> ⁺маркаваны ’значны, відочны’: жоўтая кветка здзіўляе нас сваім памерам і выгодна выдзяляецца сярод сваіх сучаснікаў).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)