зашу́рхаць

‘пачаць шурхаць - утвараць глухі, лёгкі гук, шапацець’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашу́рхаю зашу́рхаем
2-я ас. зашу́рхаеш зашу́рхаеце
3-я ас. зашу́рхае зашу́рхаюць
Прошлы час
м. зашу́рхаў зашу́рхалі
ж. зашу́рхала
н. зашу́рхала
Загадны лад
2-я ас. зашу́рхай зашу́рхайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашу́рхаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ке́хкаць

‘утвараць гук "кех-кех"’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́хкаю ке́хкаем
2-я ас. ке́хкаеш ке́хкаеце
3-я ас. ке́хкае ке́хкаюць
Прошлы час
м. ке́хкаў ке́хкалі
ж. ке́хкала
н. ке́хкала
Загадны лад
2-я ас. ке́хкай ке́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праца́хкаць

‘утварыць гук, падобны да лёскату зубоў’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праца́хкаю праца́хкаем
2-я ас. праца́хкаеш праца́хкаеце
3-я ас. праца́хкае праца́хкаюць
Прошлы час
м. праца́хкаў праца́хкалі
ж. праца́хкала
н. праца́хкала
Загадны лад
2-я ас. праца́хкай праца́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час праца́хкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пе́ленг, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Вугал паміж стрэлкай компаса і напрамкам, па якім відаць дадзены прадмет або чуваць дадзены гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыфто́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

У лінгвістыцы: спалучэнне двух галосных гукаў, якія вымаўляюцца злітна, як адзін гук.

|| прым. дыфтангі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бра́згат, -у, М -гаце, м.

Гук, які ўтвараецца пры ўдары металічных прадметаў адзін аб адзін або аб што-н. цвёрдае.

Нарабіць бразгату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а¹, нескл., н.

Літара, якая абазначае галосны гук [а] сярэдняга рада ніжняга пад’ёму.

Доўгае а.

◊

Ад а да я — ад пачатку да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыцмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак.

Утварыць гук губамі, стуліўшы і хутка растуліўшы іх.

П. ад здзіўлення.

|| незак. прыцмо́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шмя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. каго-што. Упускаць, кідаць, утвараючы глухі гук.

2. Стукаць, утвараючы глухі гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невымо́ўны

1. невырази́мый, неопису́емый, непередава́емый, несказа́нный;

2. непроизноси́мый;

н. гук — непроизноси́мый звук

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)