Verbum

загру́жанасць, -і, ж.

1. Насычанасць грузамі.

З. чыгункі.

2. Наяўнасць вялікай колькасці работы ў каго-н.

З. справамі.

брыля́сты, -ая, -ае.

1. З вялікім казырком.

Брылястая шапка.

2. перан. З вялікай шапкай (пра грыбы).

Брылястыя сыраежкі.

відната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

Пра наяўнасць вялікай колькасці святла дзе-н.

Такая в., хоць іголкі збірай.

галава́сты і галава́ты, -ая, -ае (разм.).

1. 3 вялікай галавой.

Галавастая рыба.

2. перан. Здольны глыбока мысліць; разумны.

канана́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.

Працяглая моцная стральба з вялікай колькасці гармат.

Грукат кананады.

кашало́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Род зубатых кітоў з вялікай галавой.

|| прым. кашало́тавы, -ая, -ае.

А́рктыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (з вялікай літары).

Паўночная палярная вобласць зямнога шара.

|| прым. аркты́чны, -ая, -ае.

Сярэдневяко́ўе, -я, н. (з вялікай літары).

Сярэднія вякі, гістарычная эпоха.

Ранняе С.

|| прым. сярэдневяко́вы, -ая, -ае.

Сярэдневяковае мастацтва.

цеплаёмісты, -ая, -ае. (спец.).

1. Які валодае вялікай цеплаёмістасцю.

2. Які патрабуе вялікіх затрат цяпла, паліва.

Цеплаёмістая вытворчасць.

апанава́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., каго-што.

1. Ахапіць, авалодаць (пра фізічны стан, настрой і пад.).

Жанчыну апанаваў страх.

2. Напасці ў вялікай колькасці, акружыць, накінуцца.

Яго апанавалі сабакі.

3. З’явіцца ў вялікай колькасці (разм.).

Справы апанавалі.

|| незак. апано́ўваць, -ае.