жыццядзе́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Здольны выконваць жыццёвыя функцыі. Жыццядзейныя органы.
2. перан. Дзейны, энергічны, рухавы. Жыццядзейны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выдзе́лываць ’рабіць, выконваць’ (Бяльк.); ’вымазвацца, пэцкацца’; ’вырабляць’ (Юрч.). Запазычанне з рус. выде́лывать.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
служы́ць, служу́, слу́жыш, слу́жыць; незак.
1. Выконваць службу (у 2, 3 і 5 знач.).
С. у арміі.
С. ютрань.
2. перан., каму-чаму. Рабіць што-н. для каго-, чаго-н., быць адданым каму-, чаму-н., накіроўваць сваю дзейнасць на карысць чаго-н. (высок.).
С. народу.
С. мастацтву.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выконваць сваё прызначэнне, быць прыгодным для чаго-н.
Канапа служыць пасцеллю.
Здароўе яшчэ служыць.
4. Выконваць абавязкі слугі.
С. у панскім маёнтку.
5. Пра сабак: стаяць на задніх лапах.
Служы!
|| зак. паслужы́ць, -служу́, -слу́жыш, -слу́жыць.
|| наз. слу́жба, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (да 1, 2 і 5 знач.) і служэ́нне, -я, н. (да 2 знач.; высок.).
|| прым. службо́вы, -ая, -ае (да 1 знач. паводле 2 і 3 знач. наз. служба).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
блюсти́ несов.
1. ахо́ўваць, захо́ўваць, сцерагчы́, пільнава́ць;
2. выко́нваць, падтры́мліваць;
блюсти́ поря́док падтры́мліваць пара́дак;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
соблюда́ть несов.
1. (чистоту, порядок) захо́ўваць; трыма́ць;
2. (правила, законы) прытры́млівацца, трыма́цца (чаго), выко́нваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прадпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., каму што і з інф.
1. Аддаць распараджэнне, загадаць (афіц.).
П. выехаць.
2. Паставіць у абавязак выконваць што-н. (кніжн.).
П. строгую дыету.
|| незак. прадпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абслуго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Выконваць работу, звязаную з задавальненнем чыіх‑н. патрэб. Сам жа падлоўчы не належаў да тутэйшага насельніцтва, патрэбы якога абслугоўвала гэта школа. Колас.
2. Выконваць работу, звязаную з эксплуатацыяй чаго‑н. (станка, машыны і пад.). Абслугоўваць адначасова некалькі станкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.
Вымаўляць або выконваць што‑н. з якой‑н. інтанацыяй. Правільна інтанаваць. Фальшыва інтанаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашава́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Выконваць абавязкі кашавара. Хто ж на кухні кашаварыць — Рыбу смажыць, кашу варыць? Муравейка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трука́цтва, ‑а, н.
Разм.
1. Майстэрства выконваць трукі (у 1 знач.).
2. Празмернае захапленне трукамі ў мастацтве. Фармалістычнае трукацтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)