Verbum

во́жык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Невялікі звярок з доўгімі вострымі іголкамі на спіне і баках.

2. Мужчынская прычоска ў выглядзе коратка абстрыжаных стаячых валасоў.

Стрыгчыся пад вожыка.

|| прым. во́жыкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

сурма́, -ы́, ж.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які ўжываецца ў розных сплавах у тэхніцы, у друкарскай справе і пад.

2. Фарба для чарнення валасоў, броваў і пад. (уст.).

|| прым. сурмя́ны, -ая, -ае.

Сурмяныя руды.

узнаўля́льнік, -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -а. Той, хто што-н. узнаўляе.

2. -у. Рэчыва, з дапамогай якога адбываецца рэакцыя ўзнаўлення (саставу, колеру і пад.).

У. для валасоў (сродак для ўзнаўлення ранейшага колеру).

начо́с, -у, м.

1. Доўгі ворс на тканінах і трыкатажных вырабах (спец.).

2. Валасы ў прычосцы, начасаныя на лоб, вушы, скроні, а таксама прычоска ў выглядзе пышна ўзбітых валасоў (разм.).

|| прым. начо́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).