Verbum

павырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.

Вырабіць усё, многае.

П. усе скуры.

П. вугальныя разрэзы.

П. у гразь адзенне.

паддзёўка, -і, ДМ -дзёўцы, мн. -і, -дзёвак, ж.

Мужчынскае верхняе адзенне са зборкамі на таліі.

|| прым. паддзёвачны, -ая, -ае.

лахманы́, -о́ў, адз. лахма́н, -а́, м. (разм.).

Старое, паношанае або падранае адзенне; рыззё, анучы, кавалкі, абрыўкі.

Скінь ты гэтыя л.

ашмо́цце, -я, н., зб. (разм.).

Старое адзенне, паношаны абутак; абрыўкі, шматкі вопраткі і пад.

На падлозе валялася а. старых шынялёў.

сезо́нны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да пэўнага сезона.

Сезонныя рабочыя.

Сезоннае адзенне.

|| наз. сезо́ннасць, -і, ж. (да 1 знач.).

уніфо́рма, -ы, ж.

1. Форменнае адзенне.

2. зб. У цырку: адзеты ў спецыяльныя аднолькавыя касцюмы падсобны персанал, які абслугоўвае арэну.

фо́рменка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Форменнае верхняе адзенне ў матросаў, навучэнцаў тэхнічных вучылішчаў і пад.

ха́кі.

1. прым., нязм. Шаравата-зялёны.

Гімнасцёрка колеру х.

2. нескл., н. Тканіна або адзенне такога колеру.

Апранацца ў х.

атрэ́п’е, -я, н., зб.

1. Адыходы, якія атрымліваюцца пры трапанні лёну, пянькі.

Сабраць а.

2. Старое, зношанае адзенне.

Хадзіць у атрэ́п’і.

разлята́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і. -та́ек, ж.

Крылатка або наогул якое-н. верхняе адзенне са свабоднымі, без зашпілек поламі.