Verbum

фа́рбавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фарбы (у 1 знач.). Фарбавае спалучэнне.

2. Які вырабляе фарбы. Фарбавая прамысловасць.

фа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Асадкавы пласт горнай пароды, які мае аднолькавы склад, фізіка-хімічныя ўласцівасці і аднолькавую выкапнёвую фауну і флору.

[Ад лац. facies — выгляд.]

фашы́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фашын. // Прызначаны для фашын. Фашынны хвораст.

2. Зроблены з фашын. Фашынная дамба.

флатацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да флатацыі, прызначаны для флатацыі. Флатацыйны апарат. // Які атрымліваецца ў працэсе флатацыі. Флатацыйныя адходы.

флю́сны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флюсу ​¹. Флюсная павязка.

флю́сны ​², ‑ая, ‑ае.

Спец. Тое, што і флюсавы.

фракту́ра, ‑ы, ж.

1. У медыцыне — пералом.

2. У паліграфіі — адзін з відаў гатычнага шрыфту. // Спец. Почырк, падобны на гатычны шрыфт.

[Ад лац. fractura — надлом.]

храмасфе́ра, ‑ы, ж.

Спец. Адзін з слаёў сонечнай атмасферы, які можна бачыць у час зацьмення ў выглядзе яркага кольца вакол Сонца.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і sphaira — шар.]

чужае́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца паразітам (пра расліны). На .. [дрэвы] зараз жа накінуліся і абляпілі з усіх бакоў чужаедныя расліны... Маўр.

шагаме́р, ‑а, м.

1. Спец. Прыбор для вымярэння шагу разьбы або шагу цыліндрычнага зубчастага кола.

2. Разм. Тое, што і крокамер.

шлакаві́к, ‑а, м.

Спец. Спецыяльная камера ў ніжняй частцы мартэнаўскай печы, куды пры плаўцы руды збіраецца пыл і дробныя часцінкі шлаку.