Verbum

фармалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, чыя работа прасякнута фармалізмам (у 1 знач.).

2. Паслядоўнік фармалізму (у 2 знач.).

|| ж. фармалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фармалі́сцкі, -ая, -ае.

фатагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

1. Атрыманне вобразаў прадметаў на святлоадчувальных пласцінках, плёнках.

Каляровая ф.

2. Здымак, атрыманы такім спосабам.

Студэнцкая ф.

3. Майстэрня, установа, дзе займаюцца фатаграфаваннем.

|| прым. фатаграфі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

фі́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Фігурка ў настольных гульнях для перасоўвання па клетках.

2. Кубік, кружок і пад. ў настольных гульнях для падліку ачкоў, бітак і пад.

|| прым. фі́шкавы, -ая, -ае.

цуке́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Салодкі кандытарскі выраб звычайна ў выглядзе плітачкі, шарыка і пад.

Шакаладныя цукеркі.

|| памянш.-ласк. цуке́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. цуке́рачны, -ая, -ае.

цыганы́, -о́ў, адз. -га́н, -а́, м.

Народ індыйскага паходжання, які жыве пераважна качавымі і паўкачавымі этнічнымі групамі ў розных краінах свету.

|| ж. цыга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. цыга́нскі, -ая, -ае.

Ц. табар.

цэйтно́т, -у, М -но́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў (пры гульні ў шашкі, шахматы; спец.).

2. перан. Востры недахоп часу ў якой-н. справе.

Пастаянны ц.

|| прым. цэйтно́тны, -ая, -ае.

шкату́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Невялікая скрыначка з вечкам для захоўвання дробных рэчаў.

○

Музычная шкатулка — механічны завадны музычны інструмент у выглядзе скрыначкі, з якой гучыць якая-н. мелодыя.

|| прым. шкату́лачны, -ая, -ае.

шко́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Насякомае, якое прыносіць шкоду раслінам.

Шкоднікі злакаў.

2. Чалавек, які прычыняе шкоду, зло народу, дзяржаве, а таксама ўвогуле прыносіць шкоду каму-н.

|| прым. шко́дніцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

шлюз, -а, мн. -ы, -аў, м.

Збудаванне на рацэ, канале для пропуску суднаў пры розным узроўні вады на шляху іх руху, якое складаецца з камеры (камер) з варотамі.

|| прым. шлю́завы, -ая, -ае і шлю́зны, -ая, -ае.

штаны́, -о́ў.

Верхняе адзенне, якое пакрывае ногі і ніжнюю частку тулава да пояса.

◊

Штаны кароткія ў каго (разм., іран.) — не дарос хто-н. да выканання якой-н. справы.

|| прым. штанны́, -а́я, -о́е і штано́вы, -ая, -ае.