прабі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для прабіўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прабоя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правабако́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца з правага боку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правака́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да правакатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праві́зарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да правізара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадвадзі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прадвадзіцеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праекціро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да праекціроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапі́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прапіскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасце́начны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратра́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст, які займаецца пратравай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)