пастаўні́к, ‑а,
Загарадка
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастаўні́к, ‑а,
Загарадка
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасья́нс, ‑а,
Расклад карт па пэўных правілах
[Ад фр. patience — цярпенне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфака́рта, ‑ы,
Картка стандартнага памеру і формы, на якую інфармацыя наносіцца перфарацыяй (у 3 знач.) і якая прызначаецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першапрычы́на, ‑ы,
Асноўная, першапачатковая прычына чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пінцыро́ўка, ‑і,
[Ад ням. pinzieren — адразаць канец.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пісьме́ннік, ‑а,
Той, хто піша літаратурныя творы; той,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плебісцы́т, ‑у,
1. У Старажытным Рыме — закон або рашэнне, прынятае сходам плебеяў.
2. Адзін з відаў усенароднага галасавання, якое праводзіцца
[Ад лац. plebiscitum — рашэнне народа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́дплетка, ‑ткі,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапускны́, ‑ая, ‑ое.
Які прызначаецца, служыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбярэ́жжа, ‑а,
Прыбярэжная паласа зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)