перфака́рта, ‑ы,
Картка стандартнага памеру і формы, на якую інфармацыя наносіцца перфарацыяй (у 3 знач.) і якая прызначаецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перфака́рта, ‑ы,
Картка стандартнага памеру і формы, на якую інфармацыя наносіцца перфарацыяй (у 3 знач.) і якая прызначаецца
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
першапрычы́на, ‑ы,
Асноўная, першапачатковая прычына чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пінцыро́ўка, ‑і,
[Ад ням. pinzieren — адразаць канец.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пісьме́ннік, ‑а,
Той, хто піша літаратурныя творы; той,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плебісцы́т, ‑у,
1. У Старажытным Рыме — закон або рашэнне, прынятае сходам плебеяў.
2. Адзін з відаў усенароднага галасавання, якое праводзіцца
[Ад лац. plebiscitum — рашэнне народа.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квінтэ́т, ‑а,
1. Ансамбль з пяці выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў).
2. Музычны твор
[Іт. quintetto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ке́рнер, ‑а,
1. Слясарны інструмент у выглядзе завостранага стальнога стрыжня, які прымяняецца пры разметцы загатовак
2. Пункты, зробленыя гэтым інструментам на загатоўках пры іх разметцы.
[Ням. Körner.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кла́ка, ‑і,
У капіталістычных краінах — група людзей, якіх наймаюць
[Фр. claque.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
корд, ‑у,
1. Моцныя кручаныя ніткі з баваўнянага або хімічнага валакна, якія скарыстоўваюцца
2. Сорт шарсцяной тканіны ў рубчык.
[Фр. corde — вяроўка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбярэ́жжа, ‑а,
Прыбярэжная паласа зямлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)