пастаўні́к, ‑а, м.

Загарадка для жывёлы ў полі. На пастаўнік Пагоніць статкі красавік, Тады змятае неба Апошні снег — Паскрэбак. Лужанін. Ад маладой травы на пастаўніках нясло мядовым водарам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасья́нс, ‑а, м.

Расклад карт па пэўных правілах для забавы ці варажбы. Ператасаваўшы калоду карт, Адзелаіда Сяргееўна .. пачала раскладваць пасьянс. Асіпенка. // Раскладванне карт такім чынам. Бавіць час за пасьянсам.

[Ад фр. patience — цярпенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфака́рта, ‑ы, ДМ ‑рце, ж.

Картка стандартнага памеру і формы, на якую інфармацыя наносіцца перфарацыяй (у 3 знач.) і якая прызначаецца для работы на вылічальных машынах; перфарацыйная карта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першапрычы́на, ‑ы, ж.

Асноўная, першапачатковая прычына чаго‑н. Багатая культурная спадчына, атрыманая Беларуссю ад XI–XIII стст.. была для яе ўвогуле адной з першапрычын далейшага шырокага культурнага развіцця. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінцыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

Спец. Зразанне вяршка маладога парастка з мэтай затрымкі росту адных парасткаў і паскарэння росту другіх, што неабходна для рэгуліроўкі плоданашэння.

[Ад ням. pinzieren — адразаць канец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пісьме́ннік, ‑а, м.

Той, хто піша літаратурныя творы; той, для каго літаратурная дзейнасць з’яўляецца прафесіяй. Максім Адамавіч Багдановіч належыць да ліку выдатнейшых беларускіх пісьменнікаў — класікаў пачатку 20 стагоддзя. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плебісцы́т, ‑у, М ‑цыце, м.

1. У Старажытным Рыме — закон або рашэнне, прынятае сходам плебеяў.

2. Адзін з відаў усенароднага галасавання, якое праводзіцца для вырашэння асабліва важных пытанняў; рэферэндум.

[Ад лац. plebiscitum — рашэнне народа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дплетка, ‑ткі, ДМ ‑тцы; ж. Р мн. ‑так;

Абл. Шыла для падплятання лапцей. Прыпякло — стары расшпіліў на сабе чорную картовую сарочку і зноў стаў калупаць подплеткай лапаць... Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапускны́, ‑ая, ‑ое.

Які прызначаецца, служыць для пропуску (у 1 знач.). Прапускны пункт. □ Хвядос спакваля ішоў да саней ад прапускной будкі. М. Ткачоў. // Звязаны з прапусканнем. Прапускная здольнасць сталовай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбярэ́жжа, ‑а, н.

Прыбярэжная паласа зямлі. І, нягледзячы на тое, што час для купання быў заранні,.. настаўнікі з вялікай прыемнасцю выкупаліся, папесціўшы голае цела на гарачым пяску прыбярэжжа. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)