ле́жыўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лежыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лексікало́гія, ‑і, ж.

Раздзел мовазнаўства, які вывучае лексіку.

[Ад грэч. lexikos — слоўнікавы і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́ннік, ‑а, м.

Гіст. Васал, які атрымаў лен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесагаспада́рчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесагаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесазаво́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесазавода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаўпара́дкавальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесаўпарадкавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаэ́кспартны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесаэкспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаэксплуатацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лесаэксплуатацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́снікавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лісніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд, форму ліста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)